Çocukken tat alma reseptörlerimizin gereğince gelişmediğinden şu an hastası olduğumuz yiyeceklerden o vakit nefret edebiliyorduk. Bakın bakalım, sizin de çocukluğunuzda sevmeyip büyüyünce hastası olduğunuz yiyecekler var mı listede?
1. Enginarın her türlüsü
Patates desen patates değil, neye benzediği belirli olmayan bir yiyecek olarak değerlendirdik yıllarca. Artık marketten alırken verdiğimiz paraya “değer be!” diyoruz
2. İçi sondajlanıp dışı yenmeyen biber dolmasının biberi
Bütün çocukların güya bir teşkilat üyesiymişçesine yemediği en bariz şeylerden biridir bu. İçi oyularak boşaltılmış dolma ve tabağın kenarında duran biber herhalde çoğumuzun geçmişinde bulunan bir yüz karalığı.
3. İsmi bile duyulmak istenmeyen bamya
Bamyaya karşı olan ön yargı hala daha kimi bireylerde görülse de büyüyünce hastası olan çok. Bilhassa yazın şöyle yanında domatesli pilavla ımmmhhhh…
4. Günah keçisi kereviz
Bu yiyecek de anneler tarafından “al bak patates” diye zorla yedirildiği için uzunca bir müddet sevilmemiş olabilir. Artık zeytinyağlısına ise tapan bile var!
5. Arnavut ciğerinin geç anlaşılan değeri
“Et desen değil, yumuşak bi şey bu ya!” diye yenilmeyen mis üzere ciğeri artık özgür iradenizle meczup üzere yiyorsunuz değil mi? Ben de o denli yapıyorum…
6. Çikolatasız olduğu için kabullenemediğimiz kabak tatlısı
Zira tatlı demek çikolata demekti küçükken. Halbuki ki şöyle cevizli bir kabak tatlısını görünce sizin de gözleriniz dolmuyor mu?
7. Esprilere mevzu olan pırasa
Nedense yenmek istenmeyen bir yemek örnek verileceği vakit birinci evvel pırasadan bahsedilir. Halbuki artık kendimiz alıp pişiriyoruz. Di mi?
8. Yenmesi için aşikâr bir yaşa gelinmesi gereken bakla
Çocukken büyüklerin ne kadar da zevksiz olduğunu düşündüren yemeklerden biridir bakla. Halbuki üstüne eklenen yoğurt ve dereotu ile adeta cenneti muştular.
9. Dünyanın en gereksiz yiyeceği olarak görülen işkembe çorbası
Bir çocuğun sevmeyeceği ne varsa hepsi bu çorbada: Sakatat, sarımsak, sirke… Galiba işkembe çorbası içebilmenin de bir yaşı var.
10. Kıyması ekmek ortasına konulup yenilen karnıyarık
Anneler ne vakit konutta karnıyarık yapsa kesinlikle küçük bir ekmeğin ortasına iç harcından koyup çocuğuna yedirir. Haliyle bize de patlıcanı gereksiz bulmak düşerdi.
11. Büyük insan olmanın evrakı sayılan kokoreç
Küçükken “iyyyy kokuyo bu” dediğimiz kokoreç için büyüyünce neredeyse merasimler düzenler olduk. Zira olması gereken de buydu!
12. Hiçbir mana yüklenemeyen mantar
Natürel o vakitler mangalın ve ızgaranın kendi başımıza farkında olmadığımız için mantarın lezzetini de geç keşfetmemiz olağan.
13. Temel Reis’in zorlamasının bile işe yaramadığı ıspanak
Anneler ne üzülürdü ya “evladım ıspanak yemiyor” diye. Köfte kadar eğlenceli görünmediği için çocuklar tarafından refüze edilmişliği çok olsa da büyüyünce kokusu bile insanın karnını acıktırır.
14. Yenisi dururken neden eskisinin yenildiği anlaşılmayan kaşar
Eski kaşarın kendine has olan aroması natürel ki bize küçükken çok anlamsız ve kekremsi geliyordu. Zira halihazırda yumuşak kaşar peyniri varken eski kaşarı yemek güya daha makûs üzereydi. Halbuki ne alakası var?
15. Yaprak sarmasına benzemediği için sevilmeyen lahana sarması
Halbuki lahana sarmasının o denli bambaşka bir lezzeti vardır ki, satır satır roman yazılır. Çocuk olana bunu anlatamazsınız natürel…
